Belangrijk is te beseffen dat het systeemdenken de mogelijkheid biedt om met verschillende brillen, vanuit verschillende perspectieven naar een situatie te kijken. En net dat kan groei en verandering te weeg brengen. Doordat je een situatie vanuit verschillende invalshoeken benaderd doe je niet alleen meer recht aan de complexiteit van heel wat situaties maar geef je ook aan dat er wederzijds beïnvloedende factoren zijn, waardoor je op een neutralere manier (zonder schuldinductie) aan de slag kan.
Kernopdrachten binnen het systeemdenken zijn:
• Het hanteren van het principe van binding. Dit betekent dat je elke persoon of ieder facet dat
onderdeel uitmaakt (of gemaakt heeft) van het systeem een rechtmatige plek heeft binnen het
systeem.
• het kijken naar (on)bewuste patronen en dynamieken binnen het systeem en deze blootleggen,
• het bestuderen van de onderlinge invloeden en impact.
• het in en uitzoomen en kiezen voor het gemeenschappelijke doel
• het zorgen voor evenwicht binnen het systeem (evenwicht is niet gelijk aan een statische situatie,
kan ook dynamisch zijn)
